E Yello Album ass eng klingende Rees an d'Däischtert. Mir wësse wou d'Rees ufänkt, awer mir hu keng Ahnung wou se ophalen. Et war ëmmer esou, an et ass net anescht mat der leschter Dreck, genannt "Point".

Den Dieter Meier an de Boris Blank - e Songwriting-Duo, dee vum Hergé (Tintin) kéint erfonnt ginn. Fir eng, Blank, kommen d'Melodien a sengen Dreem, déi deen aneren, de Meier, an e Wahnsinn stoungen, deen him wëll Dada-Geschichten an d'Schreifmaschinn dréckt. Ee vun hinnen, Blank, ass am meeschte bequem an de Grenze vu sengem Atelier. Deen aneren, de Meier, reest mat siwe Liga Stiwwelen iwwer d'Welt. Déi zwee maachen zanter véierzeg Joer zesummen Musek. Keng Spuer vun der Wäisheet vum Alter.

"Point" gouf genee op déiselwecht Aart a Weis geschaf wéi déi dräizéng Alben virdrun an déi ëmmergréng Hits "Oh Yeah", "The Race" oder "The Rhythm Divine". "Ech vergläichen eis Musek mat Bildmaterial", seet Blank. "Ech sinn e Klangmoler, dee stänneg a sengem Atelier schafft." Hien arrangéiert d'Tounfaarwen mat Freed - hie kann elo op Honnertdausende vu gespäicherte Beats, Stécker vu Melodien an instrumental Solo zéien - an ëmmer neie Kombinatiounen um Canvas. „Wann et siechzeg oder siwwenzeg Biller sinn, stellt sech d'Fro: Wat soll Dir an d'Ausstellung schécken? Wéi eng Stécker passen op en Album?

"Wann de Boris a senger Musek verluer ass, ass hien wéi e Kand an engem Koup Sand", bericht de Meier mat léiwer Bewonnerung. "Ech hunn eng Dosen Tricken entwéckelt fir mir an de Studio anzegoen ouni hien zum Doud Angscht ze maachen." Wann d'Zäit kënnt, setzt de Meier sech mat sengem Hermes "Baby" a fänkt un ze klappen. "D'Schreifmaschinn ass en eroteschen Objet", seet hien. "Tippen ass e Wee fir Iech selwer ze fillen."

Mat hirem leschten Album "Toy" surfen Yello op kugelfërmeg Tounwellen. Elo sinn se erëm um Buedem gelant. Dee freedeg swingende "Waba Duba" setzt de spillereschen Toun an erënnert a senger dadaistescher Spëtzlechkeet grad esou un d'Fréizäit wéi déi geeschteg Geschicht vum vermësste "Peter Strong". "Arthur Spark" erreecht den typesche Yello-ähnlechen Feat fir Blödswierder mat Danzbeats a Wanderlust-ähnlecher Melancholie ze kombinéieren. "Big Boy's Blues" ass mutant Blues mam Meier an enger Leonard Cohen Stëmmung. "Hot Pan" zaubert d'Welt vun den ale Spaghetti-Western op an ënnersträicht se gläichzäiteg, "Rush for Joe" servéiert e herrlechen Trombonesolo, an zum Dessert servéiert déi chinesesch Sängerin Fifi Rong e wonnerbare Lidd iwwer déi grenzlos Léift mat deem ... Leed vun der Mënschheet kann besiegt ginn. D'Iddien hëschen an all Richtungen - an alles passt nahtlos an déi onverkennbar Yello Groove.