Mat "The Harmony Codex" bréngt de Steven Wilson säi siwenten Album eraus. Jiddereen, deen "The Harmony Codex" lauschtert, huet d'Gefill an enger Escher Zeechnung verluer ze goen, déi nëmmen aus Toun besteet. An den zéng Tracks vum Album navigéiert de Steven Wilson duerch e verwéckelt Netz vun Erënnerungen, féiert den Nolauschterer laanscht Weeër, wou Schatten vu Reflexioun, Duerchduechte a Melancholie sech verbreeden.

Den Album gouf konzipéiert a komponéiert vum Wilson, schafft eleng an engem Studio an der Garage vun engem Stadhaus am Norden London, ënnerstëtzt vu Museker aus der ganzer Welt (och laangjärege Studiopartner wéi Ninet Tayeb, Craig Blundell an Adam Holzman, och als eng Rei vun éischte Kéier Kollaborateuren wéi Jack Dangers vum Meat Beat Manifesto a Sam Fogarino vun Interpol). All Museker war invitéiert hiren individuellen Stempel op den Album ze setzen. D'Snares, d'Saiten a Sample Kläng, déi vun all Kënschtler bäigedroen goufen, goufen zesumme gewéckelt fir en eenzegaartege Sound ze kreéieren.

A wärend The Harmony Codex e Rekord ass erstallt mat raimlechen Toun am Kapp, et ass net e Rekord deen e raffinéierte Soundsystem brauch fir Iech matzebréngen - zwee Spriecher an en oppent Ouer si vill.